Op zondag 20 oktober 2013 brunchen ruim 200 Hovenaars in de aula van A. Rodenbachschool n.a.v. het gesmaakte ‘Hove toont z’n hart voor het goede doel’. Dit gemeentelijke initiatief (i.s.m. de Hovese middenstand) geeft onze dorpsgenoten de kans om gezellig te tafelen, anderzijds is er het goede doel: de opbrengst gaat namelijk naar De Vuurtoren, Hoveberg, Ritmica, Ziekenzorg en het Rode Kruis Hove-Lint.
Enkele sfeerbeelden tijdens de ZomerEnd Feesten van 23 tot 25 augustus 2013.
(dit cursiefje werd integraal en letterlijk geschreven VOOR het afrukken van de (karnavals?)maskers van (on)hoofse manieren, maar past volkomen in de sfeer van de hele (allesbehalve ‘hoofse’ ) heisa…)
Het begint een beetje te gortig te worden. Voor mij alleszins. Journalistiek is een bezigheid die me altijd gefascineerd heeft, nog voor het begin van mijn wettelijke volwassenheid. En dat is al een hele tijd geleden.
Wie het geduld, de goesting en voldoende alertheid van geest kon opbrengen om de vergelijking uit de titel van mijn vorige cursiefje correct op te lossen, zal dat met een begrijpende (of…meewarige) glimlach beamen.
Na de griffel en het potlood en de krassende pen, de vulpen, de ‘bic’ en de mechanische schrijfmachine, is er het (niet-muzikale) klavier van het (finale???) digitale tijdperk gekomen.
We hebben het allemaal langzaam moeten integreren in de exponentieel uitdijende communicatiewereld van onze dagelijkse realiteit…Nu zijn er haast uitsluitend nog ‘ééntjes’ en’ nullen’… en daarmee worden imperia gebouwd en…gebroken. Letters en woorden en boodschappen flitsen onafgebroken als kosmisch gruis door het universum. Soms flitsende meteorieten, soms vernietigende asteroïden die als bommen het nietsvermoedende (maar altijd wankele) evenwicht van het menselijke samenleven aan flarden rijten.
Om het in moderne termen en volgens de huidige normen plastisch te zeggen: het begint me zo langzaam aan de strot uit te komen. De gigantische informatietoren van Babel, waarvan iedere steen denkt dat zonder hem het hele bouwwerk instort.
Ik wil graag ieders mening respecteren. Ook die van hen die het niveau van mijn maandelijks cursiefje ‘te hoog’ of belachelijk vinden. Dit gezegd zijnde ga ik (voorlopig althans) onverstoorbaar verder met mijn (persoonlijke) bedenkingen over het onoverzichtelijke chaotische landschap dat de vreugde en zelfs de leefbaarheid van ons perceptievermogen deerlijk op de proef stelt, aantast, verzuurt, besmet en verziekt.
Daarom de titel van dit niemendalletje Journalistieke deonCologie (verkankering) in de plaats van informatieve, deontologisch verantwoorde verslaggeving…..
Lees het volledige cursiefje in deHOVEnaar nr 219 (maart 2013) die eerstdaags in uw bus steek. Je kan deHOVEnaar ook kopen in de dagbladhandels Punt Komma en Ennordi.
Verder in de editie van maart:
Op zaterdag 17 november ll. nodigden de Hovese Sport- en Cultuurdienst de verdienstelijke Hovenaars, jubilerende verenigingen en sportkampioenen uit op hun jaarlijkse viering in zaal Da Capo. Verder lezen Viering verdienstelijke burgers, verenigingen en sportkampioenen
